November 2020 is voor bij. De data is binnen dus is het tijd voor een update van de rubriek temperatuur anomalie. Temperatuur anomalie is de afwijking van de actuele temperatuur ten opzichte van een basisperiode. Voor de data die ik gebruik van de website Climate Reanalyzer is dat de periode 1979-2000. De data wordt dagelijks genoteerd en hiervan worden dan de gemiddelden en statistieken berekend.
November 2020 had een hoge afwijking met records voor zowel de globale afwijking, die van het noordelijk halfrond maar vooral voor het noordpoolgebied. Onderstaand figuur geeft dit weer;

Vooral de afwijking van het Noordpoolgebied is ongekend hoog. De ij-schaal moest tot twee keer worden aangepast om het te kunnen weergeven! 2020 is een record jaar in een reeks van recordjaren. De aarde is bezig snel op te warmen. Het volgende plaatje geeft dit goed weer. Het is samengesteld uit de meest gebruikte temperatuur anomalieën. Hier is de weergave;

Ik heb eerder de verwachting uitgesproken dat het optreden van het La Nina verschijnsel tijdelijk voor wat afkoeling zou zorgen maar daar is tot nu toe niet veel van te merken. Het volgende plaatje geeft de statistieken weer voor de globale temperatuur afwijking;

Het laat juist een snelle stijging zien gedurende de afgelopen maanden. Ook voor de afzonderlijke regio’s is er eerder sprake van een stijging dan van een daling;

In Australië had men al weer last van hittegolven en daar mee gepaard gaande bosbranden. En dit terwijl de zomer daar nog moet beginnen. Het ziet er naar uit dat we ook voor volgend maand geen afkoeling hoeven te verwachten. De emissies van kooldioxide zijn weliswaar flink minder dit jaar maar dat is te weinig om een verschil te maken. Het vertraagd slechts de toename van het CO2-gehalte maar brengt het niet tot staan. De opwarming van de Aarde zal dus gewoon doorgaan. Er is meer nodig dan een crisis om de klimaatverandering tot staan te brengen. Daar zijn gerichte maatregelen voor nodig maar vooral een andere benadering dan nu plaatsvindt
Nu is het zo dat men doelen stelt ergens ver weg in de toekomst. Men verzint een reeks van mogelijk maatregelen die vervolgens getoetst worden op de impact die ze hebben op de economische groei. Hierbij vindt een doelverschuiving plaats. Het gaat nu niet langer meer om de meest effectieve maatregelen in te voeren tegen de opwarming van de Aarde maar die maatregelen te nemen waar men de minste last van heeft. Daarbij vergeet men dat maatregelen waar je geen last van hebt ook geen resultaten zullen opleveren. Je kunt nu eenmaal niet de geit en de kool sparen. Maar dit zie je overal. Dit geldt voor de klimaatverandering maar ook voor het stikstof dossier maar net zo goed in het beleid tegen corona. Overal het zelfde beeld. Men, de overheid dat wil zeggen de politiek, vindt alles best zolang de economie er maar geen last van heeft. Dit gaat zo niet werken en dat is jammer want het is wel degelijk mogelijk om een zet van maatregelen te bedenken die uiteindelijk ook economisch verantwoord zijn.
Voor zover de update van de rubriek temperatuur anomalie.